Τάδε έφη Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα...




"Σήμερα δεν σας μιλώ σα συγγραφέας ή ποιητής ή έστω σαν ένας απλός σπουδαστής του πλούσιου πανοράματος της ζωής του ανθρώπου, αλλά σαν ένας φλογερός γεμάτος πάθος οπαδός του θεάτρου της κοινωνικής ενέργειας. Το θέατρο είναι ένα από τα περισσότερο εκφραστικά και ωφέλιμα όργανα για να οικοδομηθεί ένας έθνος. Είναι το βαρόμετρο του μεγαλείου του ή της παρακμής του. 
Ένα ξύπνιο θέατρο, καλά προσανατολισμένο σ' όλους τους τομείς, από την τραγωδία ως το κωμειδύλλιο, μπορεί να μεταβάλει την ευαισθησία ενός λαού μέσα σε λίγα χρόνια. Ένα διασπώμενο θέατρο με αδύνατα πέλματα αντί για φτερά, μπορεί να φτηνύνει και να αποκοιμίσει ένα ολόκληρο έθνος. Το θέατρο είναι το σχολείο των δακρύων και του γέλιου, είναι το ελεύθερο βήμα, όπου οι άνθρωποι μπορούν να απολυτρωθούν από μία τετριμμένη και διφορούμενη ηθική, όπου μέσα από ζώντα παραδείγματα, μπορούν να εξηγήσουν τους αιώνιους νόμους της καρδιάς και του νου του ανθρώπου. Η τέχνη είναι λοιπόν το κατόρθωμα της ελευθερίας του ανθρώπου. 
Χωρίς αυτή, το φαινόμενο της ζωής θα ήταν μια νεκρή κίνηση. Χωρίς αυτή δεν θα υπήρχε το πανόραμα των αιώνιων νόμων της καρδιάς και του νου, η μοναδική λύτρωση, η μοναδική αθανασία των θνητών".

* Απόσπασμα από την ομιλία του Λόρκα στους ηθοποιούς και τεχνικούς του Teatro Espanol λίγο πριν την πρεμιέρα του έργου του, το οποίο βρίσκεται στο πρόγραμμα της παράστασης «Το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου