"Μία φορά μονάχα βουβάθηκα, όταν κάποιος με ρώτησε : Ποιός είσαι;"

ΓΚΙΜΠΡΑΝ ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ

.... Γιατί αν σε ρωτήσω «ποιος είσαι;», αυτή είναι μια θεμελιώδης απάντηση, «ποιος είσαι;», θα μου πεις λέγομαι έτσι, αλλά αυτό είναι ένα όνομα που σου έχει δοθεί. Κάποιο άλλο όνομα θα μπορούσε να σου είχε δοθεί πολύ εύκολα, έτσι προφανώς δεν είσαι το όνομα, αυτό είναι κάτι που σου απόθεσαν. Και πάλι, τι θα απαντούσες, «ποιος είσαι;». Θα μπορούσες να συνεχίσεις εξηγώντας το κοινωνικό σου περιβάλλον, τους προγόνους σου, τη γραμμή της γέννησής σου, το μορφωτικό σου επίπεδο ή το επάγγελμά σου. Αυτό είναι μόνο αυτό που κάνεις, δεν είσαι αυτό, «ποιος είσαι;», αυτή η ερώτηση είναι επίμονη. Τότε τι θα έλεγες, θα έλεγες, είμαι το σώμα μου. Αλλά και πάλι δεν είσαι αυτό, γιατί αν κάποιος σου κόψει το χέρι και πάλι θα επιζήσεις, ανάπηρος, έχασες το χέρι σου, αλλά ακόμα κι αν κομμάτι κομμάτι κοπεί όλο σου το σώμα, ακόμα είσαι εκεί. Άρα υπάρχει κάτι υπεράνω του σώματος, τι είναι αυτό Αυτή η εσωτερική δεξιότητα της λογικής, της αμφιβολίας, του συναισθήματος, και η ατομικότητά σου, η ατομική σου ταυτότητα, όλα αυτά συνδυασμένα μαζί είναι ο εσωτερικός σου εαυτός. Ακόμα κι αν ο εξωτερικός σου εαυτός πέσει σε ανικανότητα, αυτές οι εσωτερικές σου δεξιότητες είναι ακόμα ενεργές. Κι έτσι μπορείς ακόμα να ανταποκρίνεσαι, μπορείς ακόμα να αναλύεις, και αυτό είσαι. Αυτές οι δεξιότητες που ανέφερα, της λογικής κλπ, ακόμα και αυτές είναι πολύ κοντά σου, αλλά δεν είναι εσύ. Γιατί μπορεί να χάσεις κάποιες από τις αναμνήσεις σου, και ακόμα είσαι εσύ εκεί. Υπάρχεις ακόμα και χωρίς μνήμη. Αν δεν είσαι λογικός, είσαι και πάλι εκεί. Κάποιοι άνθρωποι χάνουν την ατομική τους ταυτότητα λόγω ψυχικών προβλημάτων αλλά και πάλι είναι εκεί. "