Η φωνή της Γνώσης


Εάν δεν αντιλαμβανόμαστε την αγάπη, εάν δεν μπορούμε να αναγνωρίζουμε την αγάπη, είναι επειδή αναγνωρίζουμε μέσα μας μόνο το δηλητήριο. Είμαστε υπεύθυνοι γι' αυτό που λέμε, αλλά δεν είμαστε υπεύθυνοι γι' αυτό που καταλαβαίνουν οι άλλοι. Μπορούμε να δώσουμε την αγάπη μας, αλλά οι άλλοι μπορούν να ερμηνεύσουν ότι λαμβάνουν επίκριση ή ποιος ξέρει τι άλλο. Μόνο ο παραμυθάς ξέρει. Όταν δεν πιστεύουμε στα δικά μας παραμύθια, το βρίσκουμε πολύ εύκολο να απολαύσουμε ο ένας τον άλλο.
Οι άνθρωποι είμαστε φτιαγμένοι γι' αγάπη. Πριν τη γνώση ήταν εύκολο να ανοίξουμε τις καρδιές μας και να αγαπάμε` απλώς φεύγαμε μακριά απ' ό,τι δεν ήταν αγάπη. Όμως, με τη φωνή της γνώσης στο κεφάλι μας, φύγαμε από την αγάπη. Πάντα έχουμε μια επιλογή, και αν αγαπάμε τον εαυτό μας επιλέγουμε την αγάπη. Δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να πληγωθεί, αποδεχόμενοι τις γνώμες ή την κακοποίηση των άλλων ανθρώπων. Εάν μας κακοποιούν οι άλλοι άνθρωποι, μας κακοποιούν επειδή μένουμε εκεί, επειδή επιτρέπουμε να συμβεί κάτι τέτοιο. Εάν παραμένουμε, είναι επειδή πιστεύουμε ότι αξίζουμε την κακοποίηση και τους χρησιμοποιούμε για αυτο-τιμωρία. Εάν δεν έχουμε επίγνωση, τότε ρίχνουμε την ευθύνη και κατηγορούμε τους άλλους ενώ η λύση είναι να μην κατηγορούμε. Η λύση είναι να κάνουμε στην άκρη και να μη βρισκόμαστε εκεί.

Don Miguel Ruiz

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου